Islak bir akşamüstü yürüyordum sessizce,
Denizden gelen o rüzgar çarptı gitti densizce
Bulutlar duruldu, martılar uçmaz oldu
Saatler gün oldu, karanlık indi perde
O an koptu fırtına!
Vurdu, kırdı devirdi
Haince bir söz geçirdi
Aklımdan her şey silindi
Ardından nefret aklımı çeldi
Sen misin ölen yoksa ben mi?
Yıktı beni bu fırtına
Uykusuz deli divane, kendimi yedim boş yere
Dinmedi aktı da aktı küçük kızın göz yaşları
Yalanlar dolanlar neden hep seni kovalar?
Nasıl beni yanılttın? yeter artık bu işkence
Çarptı gitti fırtına!
Bitti tek celsede
Gitmez bu yaşam seninle
Yer yok artık içimde
Kayboldum gittim
Sensiz deliye döndüm ben işte böyle
Yıktı beni bu fırtına
C.tesi Şub. 21, 2009 10:21 pm